Hajerowe Santiago de Compostela – cz.13, Francja

Od Orleanu zaczyna się szlak najpiękniejszych miejscowości nad Loarą. Co tu kryć – ceny na kempingach powalają z nóg. Osoba plus namiot i rower to koszt 15-20 euro. Nie ma z tym problemu. Rozbijamy się nad rzeką na dziko, a czasem obok kempingu korzystając z energii i toalet – nikt nie protestował. Upały powracają, więc mijamy wymarłe miasteczka. W południe są dosłownie wyludnione.

Największym spośród zamków nad Loarą jest zamek w Chambord, uznawany za jedno z najbardziej imponujących dzieł renesansu. Zamek został wybudowany na planie nawiązującym do gotyckich zamków obronnych, przez co przypomina średniowieczną twierdzę – wznosi się na planie prostokąta, w jego rogach stoją wieże o średnicy 20 metrów każda, a cały teren otoczony jest fosą. Długość fasady zamku w Chambord wynosi 128 metrów, posiada on 6 wielkich wież, 440 komnat, 84 klatki schodowe i… 365 kominków. Klatka schodowa w centrum zamku stanowi szczególny przykład stylu Leonarda da Vinci – zbudowane w jej wnętrzu dwie spirale schodów skręcają w tę samą stronę, nie krzyżując się ze sobą. Za autora projektu zamku w Chambord uznaje się włoskiego architekta Domenico da Cortony, choć w przeciągu 40 lat budowy (1519-1559) pierwotny projekt uległ wielu zmianom.

Zamek w Chambord powstał na życzenie francuskich królów: Franciszka I i Henryka II. Od 1332 roku rozległe, pokryte lasem ziemie Chambord były w rękach rodu d’Orleans. Kiedy w 1498 roku książę orleański objął tron Francji jako Ludwik XII, ziemie te stały się własnością korony francuskiej. W XIX w. zamek należał do hrabiego Chambord, a po jego śmierci zamek odziedziczyła siostra hrabiego, księżniczka Parmy. Od 1930 roku zamek jest własnością państwa francuskiego, które odkupiło rezydencję od poprzedniej właścicielki. Zamek w Chambord położony jest około 6 km od prawego brzegu Loary, nad rzeką Cosson. Największym miastem w okolicy jest Blois, oddalone od zamku o 14 km.

W roku 1392 hrabiowie Blois odsprzedali rozległe, pokryte lasem ziemie Chambord rodowi d’Orleans. Kiedy w roku 1498 książę orleański objął jako Ludwik dwunasty tron Francji, ziemie te stały się własnością korony francuskiej.

W 1516 Franciszek I powrócił z Włoch wraz z Leonardem da Vinci, pragnąc wznieść wielką budowlę w stylu włoskiego renesansu.1519 roku Franciszek I zaakceptował plany budowy w Chambord rezydencji myśliwskiej, mającej przypominać zamek obronny. Usytuowano ją na miejscu dawnej warowni, która została wyburzona. Od 1526 ponad 1800 robotników i rzemieślników pracowało przy rozrastającej się na coraz szerszą skalę budowie, którą zakończono po śmierci króla. Franciszek spędził w Chambord niewiele czasu, przeważnie na polowaniach. W 1539 gościł w zamku swego głównego adwersarza – Cesarza Karola – chwaląc się przed nim tym symbolem potęgi i bogactwa.

Spotykam po drodze kilka autokarów z Polakami. Przyjaźnie kiwają, inni pytają czy cała trasa na rowerku. Kilkanaście kilometrów i kolejna perła we francuskiej koronie: Blois.

Blois było przez wiele wieków siedzibą królewską, a tym samym zamek w Blois górujący nad miastem był świadkiem wielu historycznych wydarzeń, także narodzin wielu potomków królewskich i śmierci członków rodzin królewskich. Jego budowa rozpoczęła się w XIII wieku. Turystów pomimo upałów dużo. Wszyscy obierają kierunek zamek, bo w nim chłód.